Elleri̇yle Hayata Tutunan Kadın, Engelli̇ Raporunun Yükselti̇lmesi̇ni̇ İstedi̇

Zonguldak’ta küçük yaşta geçirdiği tren kazası nedeniyle ayaklarını kaybeden 60 yaşındaki Sevim Sarısoy, engelli raporunun yüzde 100’den yüzde 77’ye indirilmesi nedeniyle mağdur olduğunu anlattı. Sarısoy, “Ben 60 yıldır hayallerimi yaşayamadım. Özgürce alışveriş yapamadım. Yerde gitsem bir çocukla boyum aynı benimle dalga geçiyorlar” diye konuştu.

Zonguldak’ta yaşayan 60 yaşındaki Sevim Sarısoy’un 10 yaşındayken trenin altında kalınca iki bacağı birden kesildi. Hayata tutunmaya çalışan Sarısoy, günlük işlerinin tamamını elleriyle sürdürmeye çalışıyor. Elleriyle yürüyen, yemek yapan, temizlik yapan Sarısoy, yüzde 100 olan engelli raporunun yüzde 77’ye düşürülmesi nedeniyle mağduriyet yaşadığını anlattı.

Sokağa çıktığında küçük çocukla aynı boyda olması nedeniyle alay konusu bile olduğunu anlatan Sarısoy, yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Ben Sevim Sarısoy 1973 yılında Zonguldak tren istasyonunda kaza geçirdim. İki bacaklarım ve dizlerim kesildi. 60 yaşındayım çok büyük sıkıntılar yaşadım. Özür derecem yüzde 100 idi. Bu oran yüzde 77’ye geldi. Tekrar bu derecemi yükseltmek istedim. Hastaneye gittim. Yüzde 85 verdi. Ben yüzde 90 olmasını istedim. Hem ÖTV indiriminden faydalanmak istedim. Hem de özürlü maaşım artar diye düşündüm. Yüzde 85 gelince tekrar itiraz ettim. BEÜ Hastanesi’ne yönlendirdiler. Özürlü raporum yüzde 79 çıktı. Ben şaşırdım. O gün ağladım. Psikolojim bozuldu. Benim iki bacağım kesik. Boyum yok. İki kişi ile ancak dışarıya çıkabiliyorum. Kollarımdan iki kişi beni tutup tekerlekli arabaya bindiriyor. Yanımda kimse olmadan binemiyorum. Evde bile yüksek yerlerde bile hiçbir şey yapamıyorum. Yerde ellerimin üzerinde gidiyorum. Büyük sıkıntılar yaşıyorum. Evin içinde bile büyük sıkıntılar yaşıyorum. Bayağı borcum da var. Özürlü paramın biraz daha yükselmesini istedim. Yüzde 79 raporu hak etmiyorum ben yüzde 90’ı hak ediyorum. Yetkilileri aradım. Hepsinde benim raporum vardı. Hastaneyi aradım 2009’dan sonraki bütün raporları imha ettiklerini söylediler. Ben o raporları ortopedi doktorlarına göstermek istedim. Bacaklarım kesilirken kafam yere vurmuş. Benim gözlerim de kayıyor. Gözlere puan vermemişler. Karanlıkta tam net göremiyorum. Işığa da bakamıyorum. Televizyonu yakına aldım. Ben ölmeli miyim? Yüzde 100 özürlü raporu almak için kollarımın da mı kesik olması lazım. Ayağımda şişlik var. İltihap var. Tabureye çıkmaya çalışırken kaydım, bağ zedelenmiş. Hastaneye git arkadaşı ara. İzinliyse gelip yardım ediyor. Çalışıyorsa yardım için başka birisini bul. Artık insanlara yalvarmaktan borca girmekten gerçekten sıkıldım. Bir özürlü param var. Doğalgaz, elektrik nasıl ödenecek? Ben 60 yıldır hayallerimi yaşayamadım. Özgürce alışveriş yapamadım. Yerde gitsem bir çocukla boyum aynı benimle dalga geçiyorlar.”