Kuvvetli kaidelerle uğraş ederek ekmeklerini ormandan çıkarıyorlar

KASTAMONU – 67aydinhaber – ÖZGÜR ALANTOR – Büyük kısmı ormanlarla kaplı Kastamonu'da orman köylüleri sıkıntı kaidelerle çaba ederek geçimlerini sağlıyorlar.

Orman Bölge Müdürlüğü, ormanları gençleştirmek için sistemli olarak yaşlı ağaçların bölümünü yaptırarak yeni fidanların yetişmesine alan açılmasını sağlıyor.

Bunun için Orman İşletme Müdürlüğü tarafından orman işleri öncelikli olarak orman köylülerinin kurduğu kooperatiflere veriliyor. Kooperatif üyesi köylüler, ormanda belirlenen ağaçları kesiyor, kesilen ağaçların satışından gelir elde ediyor.

Yüz ölçümünün yaklaşık yüzde 66'sı ormanlarla kaplı olan Kastamonu'nun neredeyse tamamında orman köylüleri tomruklar ortasında alın terlerinin karşılığını almak için mesai yapıyor.

Kastamonu merkeze bağlı Ahlat köyünde geçimlerini ormancılıkla sağlayan köylüler, günün birinci ışıklarıyla mesailerine başlıyor. Orman Bölge Müdürlüğüne ilişkin üretim alanlarının yolunu tutan köylüler yazın sıcaktan, kışın ise soğuktan korunmak için kendilerince formüller geliştiriyor.

Ormancılar tarafından çeşitli periyotlarda işaretlenen ağaçları motorlu testere ile kesen orman köylüleri, bir yandan da kuruyan kısımları temizleyerek ormanın kendini yenilemesine katkı sağlıyor.

Kestikleri tomrukları bazen elleriyle bazen de traktörlerle yol kenarlarına çıkaran köylüler, daha sonra kamyon ve römorklarla tomrukları orman işletmesinin deposuna taşıyor.

Ahlat köyünde yaşayan 35 yaşındaki Sami Tüfekçioğlu, AA muhabirine, 10 yaşından beri baba mesleği olan orman işi yaptığını söyledi.

Kesim yapılacak alanların Orman Bölge Müdürlüğü tarafından belirlendiğini, ağaçların damgalandığını kaydeden Tüfekçioğlu, “Bize numaralar bildiriliyor, biz de ormana giderek kendimize düşen numaraları keserek ormanı seyreltiyoruz.” dedi.

– “Sabahları çok soğuk oluyor. Kışın bazen eksi 5-10 dereceyi buluyor”

Her sabah erkenden kalkarak ormanın yolunu tuttuklarını, kaza riski yüksek olduğu için işlerini titizlikle yaptıklarını anlatan Tüfekçioğlu, şunları lisana getirdi:

“Kahvaltımızı yapıp sabahları 7.00'de konuttan çıkıyor, bölüme geliyoruz. Bazen meskenden kesim yeri ortası 1,5 saat sürüyor. Çok zorlukları da var. Yeri geliyor yağmur, kar, çamur oluyor. Köye yakın olursa öğlen yemeğini konutta yiyoruz lakin genelde uzak olduğu için ormanda kendimiz hazırlayıp yiyoruz. Sabahları çok soğuk oluyor. Kışın bazen eksi 5-10 dereceyi buluyor. Üşüdüğümüzde kısımdan artan modülleri yakıp ısınıyoruz. Geçimimizi sağlamak için sıkıntı koşullarda çalışıyoruz. Yeri geliyor yağış, yeri geliyor kar oluyor. Bu iş çok güç, aceleyi sevmez. Bazen gündüzleri yetmiyor geceleri çalıştığımız oluyor. Önlemlerimizi alarak ivedi etmeden çalışıyoruz. “

Kendileri için çok bedelli olan ormanı tıpkı vakitte koruduklarını vurgulayan Tüfekçioğlu, “Orman bizim geçimimizi sağlıyor ancak aslında hayatımızın bir modülü. Ormanların bedelini biliyoruz, koruyoruz. Her yere ateş yakmıyoruz mesela. Nasıl çocuğumuzu koruyorsak ormanları da koruyoruz. Devletimizin planlı kısımlarını yapıyoruz. Ortalarındaki ağaçları keserek seyreltip daha çok güneş görüp daha âlâ gelişmesini sağlıyoruz. Bu sayede ormanı güçlendiriyoruz.” diye konuştu.

– “Herkesin bir ekmek teknesi var, bizimki de orman”

Mesut Yılmaz Tüfekçioğlu da ormanın meskenleri olduğunu belirterek, “Herkesin bir ekmek teknesi var, bizimki de orman. Rızkımızı buradan kazanıyoruz. Bazen yarım metre kar oluyor, ıslanıyoruz lakin helalinden ekmeğimiz buradan çıkıyor. Bazen de yol kenarlarında çalıştığımız yerlerde ormanda geyikler, ayılar, domuzlar çok sayıda yaban hayvanı görüyoruz.” tabirlerini kullandı.

Mustafa Abduloğlu ise bu işin kendilerine dededen kaldığını söz ederek, “Sabah geldiğimizde damgalıları bulup kesiyoruz, sonra kenara çekiyoruz. Kepçelerle kamyona, römorka yükleyip depoya gönderiyoruz. Evvelden öküzlerle, mandalarla çekerdik, artık traktörlerle çekiyoruz. Genelde köylüler bir ortada yan yana olduğu için kimisi yemek yapar kimisi çay demler, birlik beraberlik içinde yapılır.” dedi.