– Adıyaman’da enkaz altından çok sayıda kişinin kurtarılmasına takviye veren Bolu UMKE takımı, tanıklık ettikleri duygusal anları unutamıyor
– Paramedik Nilgün Sertoğlu:
– “Sadece ben değil, hiç kimse dönmek istemedi. Tekrar gitmek, oraları görmek, oradaki halka yardımcı olmak, dayanak sağlamak için sıramızı bekliyoruz. İnşallah tekrar geri dönebilirsem bu benim için daha yararlı olacak ruhsal olarak da zira onların güzelleşmiş, olağan hayat koşullarına ulaşabilmiş hallerini görmek bize de yeterli gelecektir”
BOLU – 67aydinhaber – Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat'taki zelzelelerin akabinde Bolu'dan Adıyaman'a giderek çalışmalara takviye veren Ulusal Medikal Kurtarma Grubu (UMKE) gönüllüleri, hüznü ve sevinci birebir anda yaşadı.
Depremin akabinde Bolu'dan Adıyaman'a yola çıkan UMKE gönüllüsü 22 sağlıkçı, bölgede enkaz altından çok sayıda kişinin kurtarılmasına takviye verdi.
Bölgede duygusal anlara şahitlik eden sıhhat çalışanı, vazife müddetlerini tamamlayarak geri döndü.
Yaşadıkları hüzünlü ve keyifli anları akıllarından çıkaramayan sağlıkçılar, yaraların sarılması için yürütülen çalışmalarda da yer almak istiyor.
– “İnsanların hayata tutunduğunu görmek bizi memnun etti”
Acil tıp teknisyeni Levent Seyis, AA muhabirine, sarsıntının akabinde takım arkadaşlarıyla çabucak bölgeye hareket ettiklerini söyledi.
Seyis, Adıyaman'a birinci gittiklerinde yıkımın farkına varamadıklarını belirterek, “24 saat sonra olayın büyüklüğüne, şiddetine daha çok hakim olmaya başladık. Üzücü, acımasız tabloları 5'inci, 6'ncı günden sonra hissetmeye başladık zira o ana kadar üzülmeye fırsatımız yoktu. Ağlayıp yakınma, hayıflanma üzere bir lüksümüz yoktu. Bolu UMKE olarak 9'uncu günde 17 yaşındaki bir kardeşimizi hayata tutundurmak nasip oldu.” formunda konuştu.
İnsanların hayata tutunduğunu görmenin kendilerini keyifli ettiğini lisana getiren Seyis, 17 kişinin enkazdan sağ çıkarılmasına dayanak verdiklerini anlattı.
Seyis, o kadar yıkıntı, enkaz ve acının içinde bölgede birlik ve beraberlik tablosunun hakim olduğuna işaret ederek, “Bir bütünlük vardı. Biz düştüğümüzde de kalktığımızda da beraberiz. En keyifli olduğum hisler bunlardı.” dedi.
Adıyaman'da 14 gün vazife yaptıktan sonra istemeyerek de olsa Bolu'ya döndüklerini aktaran Seyis, “Orada ayaktaydım fakat burada hislerime hakim olamadım. Burada birinci yatağıma girdiğimde oradaki beşerler aklıma gelmeye başladı. Acılar, feryatlar, paylaşımlar, hoş hisler aklıma geldi.” tabirini kullandı.
– “Duygularımızı bir tarafa bırakmak zorunda kaldık”
Paramedik Nilgün Sertoğlu da zelzelenin büyüklüğü hakkında hiçbir fikir sahibi olmadan yola çıktıklarını söyledi.
Sertoğlu, bölgeye ulaştıklarında zelzelenin yıkıcı tesiri karşısında adeta şoka uğradıklarını lisana getirerek, “Üzülüyorsunuz bir taraftan ancak sağlıkçı olmanın gereği de oradaki insanlara yardım etmek. Hislerimizi bir tarafa bırakmak zorunda kaldık zira orada duygusal olarak, zihinsel olarak zayıflarsak kimseye yararımız olmaz.” diye konuştu.
Hüzünlü ve memnun anları bir ortada yaşadıklarına değinen Sertoğlu, şöyle devam etti:
“Halk bize çok yardım etmeye çalıştı. Kendileri depremzede olmasına karşın daima gidip gelip 'Bir şeye gereksiniminiz var mı?', 'Size nasıl yardım edebiliriz?' diye sordular. Bunları görmek çok memnunluk vericiydi. Çocuklar bizi çok keyifli etti. Ellerine ne geçse alıp 'Abla siz de yiyin.' 'Siz de bizimle birlikte paylaşın.' deyip bize gelen çok oldu. Oynamaya çalıştılar bizimle kederlerini anlatmaya çalıştılar. Çocuklarla geçirdiğimiz vakit bizim için değer biçilemez oldu.”
Sertoğlu, zelzelenin 70. saatinde enkazdan 22 yaşındaki genç bir kızın kurtarılmasının kendisini etkilediğini anlatarak, “İlayda, çok uzun süren bir çalışmadan sonra enkazdan çıkarıldı. Yaklaşık 12 saat kadar tıpkı enkazın başında bekledik. O gülerek çıkmıştı. 'İlayda güzel geldin.' dediğimde, 'Hoş bulduk, beğenilen bulduk, siz de beğenilen geldiniz.' diye karşılamıştı. O beni hem çok şaşırtmıştı hem de çok memnun etmişti.” formunda konuştu.
Adıyaman'da 18 gün kaldığını, hiç Bolu'ya dönmek istemediğini belirten Sertoğlu, “Sadece ben değil, hiç kimse dönmek istemedi. Tekrar gitmek, oraları görmek, oradaki halka yardımcı olmak, takviye sağlamak için sıramızı bekliyoruz. İnşallah tekrar geri dönebilirsem bu benim için daha yararlı olacak ruhsal olarak da zira onların güzelleşmiş, olağan hayat kurallarına ulaşabilmiş hallerini görmek bize de düzgün gelecektir.” dedi.